Subok lang

May tatlumpong minuto ko na ring tinititigan ang monitor ng aking computer. Minamasdan ko ang aking bagong gawang blog page. Wala akong maisip na isulat o larawang gusto kong ilagay. Magta-type ako at pagkatapos ay buburahin ding lahat. I-inglesin, tapos tatawanan ang sariling gramar, oops, grammar. Susme!

Ano ba itong pinasok ko na naman? 

Naengganyo marahil ako sa mga nababasa ko sa ilang mga kaibigan. O kaya'y naghahanap ng pupuno sa mga oras na lumilipas na wala namang ginagawa kundi ang magbasa ng mga comments ng kung sinu-sino at kung saan-saan. Trip lang? Siguro. Pero sa totoo lang, noon pa'y gustung-gusto ko na rin ang pagsusulat, at gusto ko ring sumabak sa mga gan'tong blog blog blog. Yun nga lang ay takot akong gawin dahil ako'y hindi sanay mag-ingles. Dahil ang akala ko'y inglisan ang labanan sa mga ganitong lugar sa internet. Pero naisip ko na tagalugin na lang tutal naman ay pinoy naman talaga ako at iyon ang salitang komportable akong bigkasin at ipangsulat. Higit naman yatang mahalaga na ako ang unang maka-unawa ng aking mga isusulat bago ang iba. Bahala na lang ang mga magbabasa (kung meron man) na hindi nakakaunawa ng tagalog na mag-transate. Kung pinoy ka naman at di mo "feel" ang tagalog...mahiya ka! But of course, i also have to try writing in English, naks! (Siguro may mali akong grammar sa sentence na iyon, critics, welcome! hehe) Di naman iyon masama o kasalanan. Pasundo't-sundot lang, sabi nga. Paano nga naman ako matutuo kung di ko susubukan, right?

Kaya heto, subok lang. Di ko alam kung magtatagal. Gayunman, i-enjoy na lang natin ang bawat sandali ng pagbabahagian ng mga kwento at larawang ating natututunan at nasisilayan sa araw-araw. Ang bawat opinyon na iyong mababasa ay opinyon ko lang at hindi ibig sabihin ay iyon ang ganap na katotohanan. Pero sa mga opinyong na iyon, buksan mo lang ang iyong isipan. Malay mo, marami ka ring matutunan.

Let's roll! :)